کارایی فرایند انعقاد با پلی آلومینیوم سیلیکات کلراید (pasic) در حذف کروم شش ظرفیتی و کادمیوم از محلول های آبی

سابقه و هدف: حضور بیش از حد فلزات سنگین در منابع آب به دلیل اثرات سوء بر سلامتی انسان ها، سبب نگرانی های بسیار جدی شده است. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی کارایی فرایند انعقاد با پلی آلومینیوم سیلیکات کلراید (pasic) در حذف کروم شش ظرفیتی و کادمیوم از محلول های آبی و مقایسه آن ها با استانداردها می باشد. مواد و روش ها: آزمایش ها به وسیله عمل جار تست با منعقد کننده pasic انجام شد و دامنه متغیرها از جمله ph (11-4)، غلظت pasic (5/187-15 میلی گرم بر لیتر)، غلظت فلزات (100-5 میلی گرم بر لیتر) و زمان ته نشینی(90-10 دقیقه) بررسی گردید. هر یک از مراحل آزمایش ها جهت صحت و دقت سه بار تکرار گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که در شرایط بهینه حذف کروم، ماده منعقد کننده pasic با غلظت 150 میلی گرم بر لیتر، ph برابر 5 و زمان ته نشینی 45 دقیقه قادر است کروم را از غلظت اولیه 10 میلی گرم بر لیتر به 29/0±118/3 میلی گرم بر لیتر کاهش دهد که فراتر از استاندارد تخلیه پساب به آب های پذیرنده می باشد. در حالی که همین ماده منعقدکننده قادر است کادمیوم را در شرایط بهینه، pasic با غلظت 75 میلی گرم بر لیتر، ph برابر 8 و زمان ته نشینی 30 دقیقه، کادمیوم را از غلظت اولیه 5 میلی گرم بر لیتر به 01/0±019/0 میلی گرم بر لیتر برساند که کم تر از حد استاندارد تخلیه پساب به آب های پذیرنده می باشد. استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فرایند انعقاد و لخته سازی با استفاده از pasic در حذف کادمیوم موثرتر از کروم بوده و می تواند به عنوان یک روش موثر جهت حذف فلز سنگین کادمیوم به کار رود.